Austin, Texas – 8 maart 2019 | Press Uber! Rennen! Binnen 1 minuut zou Uber driver Franklin voor het hotel staan. En ja! Daar stond hij al met draaiende motor. Snel instappen en op weg naar downtown Austin. Alwaar we ons bij het verkeerde Hilton Hotel lieten droppen. #beginnersfoutje. Na een tripple espresso with a little bit of extra hot water (‘We like our coffee strong, but not that strong’) bij Starbucks, begeven we ons naar het andere Hilton Hotel voor de allereerste sessie: ‘Strategies to achieve smart and accessible cities’. Maken smart cities een stad toegankelijk(er) voor iedereen? Of is een smart city niet synoniem aan een inclusieve stad? Ik ben benieuwd! Oh ja, om misverstanden te voorkomen, gezien het rijtje A-merken in dit intro: #nospon #noadv #noprom #noreclame.
Strategies to achieve smart and accessible cities
Strategies to achieve smart accessible cities
Een panel van vier boog zich over de vraag: hoe beïnvloedt technologie het leven van inwoners van steden? En dan vooral het leven van mensen met een beperking. Note van het panel: ‘we all grow into disabillities when we grow older’. Da’s wel een quote om over na te denken. Want hoe zit dat met alle technologie die stilletjes aan ons leven is binnengeslopen? Wie kan er nog zonder zijn mobiele telefoon? Microsoft’s Accessibility Technical Evangelist Megan Lawrence gaf een mooi voorbeeld uit een onderzoek dat zij op een Amerikaanse highschool had gedaan. Een van de deelnemers aan het onderzoek vertelde: ‘The minute i broke my arm, the world turned into a key board!’. Van zijn mobiele telefoon (die hij niet kon gebruiken om te appen met vrienden) tot zijn laptop (die hij niet kon gebruiken om huiswerk te maken). Het antwoord op hoe je komt tot de ideale smart city heb ik niet afgewacht. De intrigerende titel van de sessie die tegelijk stond gepland, maakte dat ik deze sessie eerder heb verlaten en een zaal verder naar binnen sloop.
Robot Xing: Border Operations in the Age of Autonomy
Hoe snel kan een overheid bewegen? Kunnen ze de snelheid van nieuwe technologie bijhouden? De doorlooptijd van idee naar uitvoering is ontzettend lang! Als er nu iets wordt bedacht duurt het lang voor het is ingevoerd en moet het minstens 30 jaar meegaan. Een mooi voorbeeld is de aanleg van een wegennetwerk rond de stad Phoenix. In 1959 (!) zat een ambtenaar dit uit te tekenen voor de stad Phoenix: ringwegen rond de stad. Het duurde tot halverwege de jaren negentig totdat deze plannen werden gerealiseerd. Dat heeft meer dan 30 jaar geduurd… Kortom: technologie die nu heel veelbelovend is, kan niet zomaar worden ingevoerd. Zoals een van de panelleden zei: ‘Sometimes it feels like I’m looking at Back to the Future.’ Mij bekruipt het gevoel dat deze mensen vooral in problemen denken. Niet DIPpen maar DIMmen mensen! Tegelijk zie ik vier bevlogen mensen die enorm hard werken om nieuwe technologie op een verantwoorde manier bij de overheid naar binnen te fietsen. Tijd om een frisse neus te halen en ons op te laden voor de volgende sessie waar ik heel veel zin in heb (en hoge verwachtingen van heb): A language to foster innovation.
A language to foster innovation
Klaus-Peter en Wolfgang zijn de hosts van deze innovatieshow. Ze geven een korte flitsende introductie. Innovatie! Disruptie! Dat is waar het NU om gaat. Alles gaat snel, alles verandert snel. Wat heb jij gedaan om te voorkomen dat je wordt geraakt door creative destruction? En hoe gaat het met innovatie binnen jouw organisatie? Begrijpen mensen elkaar als het over innovatie gaat? Nee. Dat is waarom het nodig is om binnen een organisatie een gezamenlijke taal te ontwikkelen. Gericht op het bouwen van een gezamenlijk framework (of understanding). Ze illustreren dat aan de hand van een kwadrant met in het midden een product field, waarbij je van ‘inside’ naar ‘outside’ werkt. Inside ontstaat het product of dienst dat naar buiten (outside) moet worden gebracht.
Het verbinden van de post-its in het kwadrant (zie foto) helpt je daarbij. Allemaal dezelfde innovatietaal spreken, zodat je elkaar begrijpt. Dat lijkt wel verdacht veel op effectieve communicatie. Het is niet de boodschap die ertoe doet, het gaat erom of de boodschap wordt begrepen door de ontvanger… Vergelijk het ook met een common operational picture: voor hulpdiensten is het van het grootste belang om in geval van een ramp of groot incident dat zij allemaal op hetzelfde moment over dezelfde informatie beschikken. Een eenduidig te interpreteren gedeeld beeld. Kortom: het idee van het spreken van dezelfde ‘innovatietaal’ is leuk, maar niet disruptive 😉
Activate your hidden data workforce
En hop! Op naar de vierde sessie van vandaag: Activate your hidden data workforce. Ik ben heel benieuwd naar de how to! Na bijna twee jaar werken voor het programma I-Strategie bij het ministerie van EZK en LNV is me een ding heel duidelijk geworden: tussen het gesprek aangaan over data en data echt gaan gebruiken in de dagelijkse werkpraktijk zit een enorme gap. Hoe die te dichten? How to unlock the potential? Het panel zet in op top-down. Met als belangrijkste randvoorwaarde voor succes: een directie die datadriven is. Met iemand die een visie heeft op de inzet van data. Die vraagt om een andere manier van rapportages: realtime dashboards in plaats van powerpoints of tekst. Een strategie van inzetten key influencers, ambassadors en experts, die teams uitdagen om data in te zetten. Nieuw? Nee dat niet, maar wel weer een bevestiging dat verandering om een lange adem vraagt. En betrokken medewerkers key zijn om het in de organisatie uit te dragen (wat niet perse middle management hoeft te zijn).
En dat was de laatste sessie van de eerste dag. Het duizelt me een beetje. Want jee, wat is er een enorm aantal sessies waaruit je kunt kiezen. Gouden tip blijkt het loslaten van FOMO die we op de vooravond van een ervaren SXSW-ganger kregen. Tijd voor een biertje en het maken van een plan voor dag 2!
